τοὺς καλουμένους ἄπικας ἐπικείμενοι ταῖς κεφαλαῖς

ἐπί-κειμαι (s. κεῖμαι), = ἐπιτέϑειμαι, darauf, darüber gesetzt sein, liegen; ϑύραι δ' ἐπέκειντο φαειναί Od. 9, 16, Thüren waren davor u. verschlossen; vgl. ϑύραι γλώσσῃ ἐπίκεινται Theogn. 421, Thüren hemmen gleichsam die Zunge; ἐπίκειται σῇ κεφαλῇ στέφανος 1259; ὀφϑαλμὸς μετώπῳ, befindet sich an der Stirn, Hes. Th. 143; τοῖον ἐπι. σκύνιον βλοσυρῷ ἐπέκειτο προςώπῳ Theocr. 24. 116; ἐπικείμενος ἐπὶ πυρῆς D. C. 67, 16; νῆσοι ἐπικείμεναι τῇ Θρηΐκῃ, die dabei liegen, Her. 7, 185; ἐπὶ Λήμνου 7, 6, öfter; Thuc. 2, 14 u. öfter, Pol. u. Sp.; auch übertr., ἐπικείμενα σκώμματα, nahe liegende Scherze, Longin. 34, 2; – ἐπικείσεται ἀνάγκη Il. 6, 458, Zwang wird darauf lasten, wird obwalten; οἷς ἐπέκειτο φροντίζειν, denen oblag, Plut. an seni 6; – κἀπικείσομαι βαρύς, ich werde hart bedrängen, Eur. Rhes. 101; feindlich zusetzen, ἐπικείμενος βόα Ar. Equ. 252, wie Vesp. 1285; ὅτε οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπικέοιντο Xen. An. 4, 1, 16; gew. c. dat., ἀναγομένοισι ἐπικέατο Her. 8, 84, öfter; ἀναχωροῦντι αὐτῷ ἐπικεῖσϑαι τοὺς πολεμίους Thuc. 7, 81, öfter, wie Xen. u. Sp.; ἐπικείμενος κίνδυνος Hdn. 1, 13, 8; mit Bitten zusetzen, Her. 5, 104. – Von Strafen, darauf gesetzt sein, darauf haften, ἐπικέεται ϑάνατος ἡ ζημίη ϑύσαντι Her. 2, 38, wie Thuc. 3, 70; Arist. Pol. 4, 13 u. Folgde; τηλικούτων ἐπικειμένων τῷ μοιχεύοντι κακῶν, erwarten, drohen, Xen. Mem. 2, 1, 5. – Τοῖς πράγμασι τὰ ὀνόματα ἐπίκειται, der Name ist den Dingen beigelegt, Plat. Crat. 411 c. – Passivisch, anhaben, auf sich liegen haben, bes. bei Sp. im partic.; ἐπικείμενον κάρα κυνέας, mit einem Helme auf dem Haupte, Eur. Suppl. 716; τοὺς καλουμένους ἄπικας ἐπικείμενοι ταῖς κεφαλαῖς D. Hal. 2, 70; κόμην Luc. Alex. 3; ἡ πρύμνα χρυσοῠν χηνίσκον ἐπικειμένη, damit versehen, Navig. 5; μυῤῥίνης στέφανον ἐπικείμενος Plut. Marcell. 22; ϑεράποντος ἐπικείμενον πρόςωπον Lysand. 23, mit der Maske; ἐσϑῆτα, ὠτειλάς, App. B. Civ. 4, 134 Mithrid. 6; ἐπικείμενος κίνδυνον, einer Gefahr ausgesetzt, B. C. 4, 124.